knipoog

Een gure avond, koud zoals alleen de 'dorpsoudsten' het ooit eerder hadden gekend. De mensen glijdend op weg naar daar 'waar de ster bleef stille staan'. Het ijs kraakte en de striemende wind joeg over de kale akkers. "Het moet van voor den Grooten Oorlog geleeën zijn" zo hoorde je sommigen fluisteren.

En dan was er Bella. Rustig als altijd, kauwend op het malse hooi. Bella zei niets, dat deed ze nooit. Maar ze keek je aan en je begreep wat ze wilde zeggen: "vandaag ben ik de os". Ze deed dat goed, nam haar rol voluit ter harte. Bella is dan ook van geen kleintje vervaard. Geen sterallures, maar bakken vol talent.

Het was de plek waar de buren zich verzamelden, waar ze elkaar ontmoetten om te toasten op het nieuwe jaar. Een toast ook voor al diegenen die er niet bij konden zijn, om welke reden dan ook.

Er waren ook de 'koningen' van Goteringen.  Zij hadden een lange tocht afgelegd om het nieuwe jaar en het 'kindeke' te komen bezingen. Een uitstekend idee! Hun stemmen kraakten als het ijs dat buiten lag en bij momenten werd een vrolijk "lalalalaa" ingezet om een collectieve black-out op te vangen.

Maar geen nood! Er was nog de nieuwjaarsbrief, met daarin veel goeds voor alle buren en een "dikke zoen van de kapoen". En wie weet - als de akkers weer bloeien en de vogels opnieuw hun beste gezangen laten horen - worden de stemmen gesmeerd en gaat Goteringen 'Classic', 'Jazz' of techno met DJ Emile.

Een fijn 2010 gewenst!

uw 'erebuur' Emile