Over Paëlla, Spaanse snorren en crisis-Bingo

Er was eens ... niet zo heel lang geleden, een weerman. Het was een niet onaardige man, hoewel zijn naam het tegendeel doet vermoeden. Hij tuurde dagelijks naar de sterren en de wolken, bestudeerde nauwgezet de kaarten met hoge en lage druk en verkocht zijn praatjes op de lokale televisie. Dat deed hij ook in de dagen voor die bewuste 'mooie Pinksterdag'. Hij voorspelde een zondvloed en bittere koude, waar zelfs Noah - de man van de Ark - achterover van zou vallen. Voorzorgsmaatregelen werden genomen om de machtige weergoden te trotseren. De Buren van Emile waren er klaar voor.

 

Maar bij het ochtendgloren bleek van een zondvloed geen sprake, althans niet in Goteringen, want in het aandoenlijk ogende Redu goten de weergoden hele emmers over het landschap. Men kan vermoeden dat mijnheer Emile op de één of andere manier zelf zijn invloed heeft laten gelden.     

 

Tegen twaalven druppelden de Buren van Emile binnen. Sangria, Spaanse snorren, Paëlla en de 'Grote Crisis-Bingo' stonden op het menu. Dat voetbalclub Anderlecht die dag kampioen werd, was slechts een de voetnoot in de geschiedenis van Goteringen en omgeving. Van de Paëlla van De Bootsman werd met smaak gesmuld. 

 

Hoewel deze zevende editie een sobere versie was, hield dat de Buren van Emile niet tegen om er een gezellige namiddag van te maken. Onbekende talenten werden ontdekt. De vrouwelijke Toots Tielemans, met name Lutgart en de goocheldames: Arlette, Anita en Simonne toonden hun verborgen gaven. Straffe madammen, moet ook mijnheer Emile gedacht hebben! Maar het waren Seppe en Michelle die met de crisisprijzen gingen lopen.

 

Het buurtfeest anno 2013, was ook de ideale gelegenheid om het 'buurtbord', geschonken door de gemeente Gooik, te onthullen. Het zal binnenkort ook officieel een plaats krijgen in de buurt, zodat passanten kunnen zien dat er "ee nog veil leiven es, in ons beut", aldus Marcel. 

 

Buren van Emile (Nieuwblad)

 

Het meest verrassende nieuws kwam echter uit een heel andere hoek. Want zo bleek ... de Buren van Emile wonnen 3x goud met Tuur & Jeanine, Rita & André en Godelieve & Stor. Zij doorstonden moeiteloos de dopingcontrole. Jeanine is echter nog steeds op zoek naar diegene die het nieuws de wereld instuurde. 150x hoera en een foto in de krant (3x goud bij de Buren van Emile), dat was het minste wat we hen konden aanbieden bij deze gelegenheid.  

 

Enkele Buren van Emile, samen met de gouden feestelingen

Namens mijnheer Emile,
groeten en tot binnenkort, als de Buren van Emile weer van zich laten horen. 

NieuwjaarsBrunch

Liefste Buren van Emile

 

Van het oude jaar rest enkel nog de herinnering aan hoe het was, verhalen die stilaan legenden kunnen worden, een 'stapel' foto's ook en misschien zullen archeologen over honderden jaren restanten vinden die hen een blik gunnen op datgene wat we hier hebben uitgespookt. Dan leren ze dat volk van Goteringen en omgeving kennen, worden bouwprojecten stilgelegd voor bodemonderzoek, schrijven wijze mensen essays en dikke boeken en wordt in scholen verwezen naar die bijzondere plek, in de schaduw van de Kesterheide. De plek waar ooit de Romeinen passeerden, maar 'ten dezen tijde' bewoond door de Buren van Emile. Of het ooit zover zal komen is allicht niet erg waarschijnlijk, maar als die slimme mannen van de toekomst iets moeten weten over ons, dan hebben we er toch voor gezorgd dat de 'saaie' geschiedenisboeken opgefleurd kunnen worden met anekdotes en verhalen over Schotse lieden, Cowboys en Cowgirls, over Buurtencrossen, over de plek waar het Wit-Blauwe nog een plek heeft, over prinsen Brunches en prinsessen (uit 'den hof'), 'kappellekes' en bakovens. Dat alles alsof die Oude Romeinen altijd hier zijn gebleven, maar dan wel in de 'vredelievende versie' en met een 'goeiendag' die vandaag een andere betekenis heeft dan in de geschiedschrijving van weleer.

Op zondag 13 januari in het jaar 2013 na Christus, hebben we alvast een nieuwe voetnoot toegevoegd aan die 'Kleine geschiedenis van de Buren van Emile': een brunch en een toast op het nieuwe jaar. Een jaar waarvan we hopen dat het voor elk van de Buren warm en deugddoend mag zijn, waar buren elkaar mogen tegenkomen, waarvan we op 31 december kunnen zeggen: 't was de moeite!

 

Van harte, namens mijnheer Emile

Gunter

Voor wie het nog niet gezien zou hebben: de link naar de foto in Het Nieuwsblad > Brunch met de 'Buren van Emile'

Sir John Ven Raypenghen en de 'neighbours'

Toen ik tijdens het voorbije weekend nog wat aan het opruimen was, vond ik in het kleine schuurke van het Vanreepinghenhuisje een oude doos waarop haast onleesbaar te lezen stond: 'photographs Neighbours ven John'.
Met veel respect en nog meer voorzichtigheid heb ik de doos geopend en daarin trof ik vergeelde beelden uit vergeten tijden. Een stukje verborgen geschiedenis van Goteringen en omgeving. 

Enig studiewerk leerde me dat dit foto's moeten zijn uit de periode dat het land van Goteringen 'roemrucht' was om zijn volk.

Cowboys en Cowgirls die geleid werden door een zekere John Ven Raypengen, geboren in Kester (California, America) en geëmigreerd naar Goteringen om er zich definitief te vestigen. Het schijnt dat in zijn geboorteplaats vandaag nog herinneringen aan die tijd terug te vinden zijn. Daarover zeggen mensen in California: "It's nice here, but John lost his heart in Goteringen". (link:http://www.goby.com/kester-ca) 

Het schijnt dat deze John regelmatig neighbourparty's organiseerde onder de naam 'neighbours ven den John'. Deze immigrant huwde later met een jonge Cowgirl uit Den Dael en zo geschiedde dat Den Dael en Goteringen één onafhankelijk gebied werden. Later werd daar via de Kids van John en zijn vrouw nog de Peverstreet en een stukje van de Frankrijkstreet aan toegevoegd. John liked zijn neighbours very much, zei hij altijd. Zij waren 'zijn tweede schatje' na zijn lovely wife from 'the Valley', zoals hij Den Dael steevast noemde.

Het land van Goteringen en omstreken was een gebied dat eeuwenlang bekend stond om zijn typische volkscultuur. Na het harde werk van de 'farmers' werd er gefeest dat het een lieve lust was. Tijdens deze feestelijkheden gingen de toenmalige buren symbolisch de strijd aan. Ze streden om de 'honor of the neighbourhood'. Het waren historische momenten in de geschiedenis van de streek. Ook in buurregio's waren er gelijkaardige feesten. In die periode was er dan ook een relatieve rust in de streek. Grensconflicten deden zich nauwelijks voor en zo kwam het dat de handel tussen regio's stilaan op gang kwam.  

Zekerheid bestaat er niet over deze geschiedenis, want er zijn geen documenten terug te vinden, maar deze foto's lijken het verhaal wel te bevestigen.

@ neighbours van Den John

@ neighbours van Den John

Wat wel zeker is, dat is dat er ook vandaag nog stevig gefeest wordt. Het was een familielid van John Van Raypinghen - wiens familienaam doorheen de eeuwen verbasterd werd -, met name mijnheer Emile Vanreepinghen die de traditie een nieuwe impuls gaf en zo wordt het erfgoed van  John uit Kester (Calfornia) ook vandaag nog levendig gehouden.

Sir John would be proud!
Cheers!
Opgetekend door,
een Buur van Emile

Ps.: Het schijnt dat John aanvankelijk Bizons wilde kweken, maar dat hij dat plan liet varen, nadat hij in Goteringen het Wit-Blauw ras ontdekte. Feit is dat dit ras ook vandaag nog met trots over de weilanden in Goteringen en omstreken flaneert.  

Broodje bakken

Hallo Buren van Emile

Op maandag 31 oktober 2011 kan je afzakken naar het Vanreepinghenhuis!

Om de nieuwe bakoven officieel in gebruik te nemen

organiseren de Buren Van Emile

een mini-cursus brood bakken

onder de deskundige leiding van

onze buurman en warme bakker Piet.

Iedereen van harte welkom!

plaats:
Goteringenhof (Goteringenstraat 17) om het deeg te maken. 
Vanreepinghenhuis om ons broodje te bakken.

tijdstip:
11u

meer info kan je krijgen via burenvanemile{at}hotmail.com

Groeten,

Gunter

  

Fragmenten uit de buurtwerking

Als Pinksteren nadert, dan beweegt er wat in Goteringen. Een groepje buren is dan drukdoende met het smeden van plannen. Plannen voor het buurtfeest. Op zondag 12 juni 2011 was het eindelijk weer zover en werden alle buren uit Den Dael, Goteringen, de Peverstraat en de Kesterse 'enclave' in de Frankrijkstraat opgetrommeld om samen een feestje te bouwen.   

Voor deze 5^de editie mocht het net iets feestelijker zijn. Met toeters en bellen! Het was vooral uitkijken naar de – nu al traditionele – Grote Prijs Emile Vanreepinghen. In navolging van de vele Gooikse kermiskoersen, maar dan net dat tikkeltje anders. Deze keer geen vreemde fietsen of gocarts. Nee, de Buren van Emile, maakten een zijstapje  en toonden zich strijdvaardig inde ‘the buren van Emile Highland games’. Stoere mannen en vrouwen in kilts die met hun team elkaar zouden uitdagen. Het werd een schouwspel, waarin de buren van Emile het in een hevige, maar vriendschappelijke strijd tegen elkaar opnamen.

Zes gemengde teams streden tegen elkaar in verschillende disciplines zoals zakwerpen, touwtrekken, boomstam werpen, banden sleuren, kasseiwerpen, spijkers slaan en als apotheose het ‘vrouwen dragen’.


de start van het vrouwendragen

Het geheel werd door Mac Steven en Mac Gunter in goede banen geleid. Er werd gestreden alsof het om een Olympische titel ging en ook de toeschouwers lieten zich niet onbetuigd. Vanuit de geïmproviseerde tribunes schreeuwden ze de teams vooruit.

de plechtige prijsuitreiking na 'the Buren van Emile Highland Games'

Tijdens het buurtfeest werden ook nieuwe plannen gesmeed. Plannen om de buurtwerking nog wat verder uit te bouwen of om de Buren Van Emile letterlijk in beeld te brengen. Plannen ook om het nieuwe bakhuis van Emile officieel in gebruik te nemen. Buur en Bakker Piet bood zich aan om workshopgewijs een 'steentje van Emile' of een 'pistoleke van Emile' te leren bakken. 

Het 'bakhuis' zelf werd de voorbije jaren met bijzonder veel zorg en passie voor de 'historie' eigenhandig opgebouwd door gastheer Jo. De man die het huis van mijnheer Emile vanonder het stof en (letterlijk) vanachter de struiken heeft gehaald en er weer de uitstraling van weleer aan wist te geven en het voor de buren van Emile ook een beetje tot buurthuis laat zijn. 

Ook de speelstraat die sinds 3 jaar georganiseerd wordt, is ontstaan uit dezelfde buurtwerking. En hoewel de regen dit jaar een behoorlijke spelbreker is geweest, was het voldoende aanleiding om buren, groot en klein samen te brengen.

Datzelfde verhaal geldt voor 'GSC Den IJzeren Man', de buurtsportploeg. Dit jaar sloten bij de ploeg nog enkele nieuwe buren aan bij het team. De IJzeren Mannen zijn begin september een opnieuw in actie gekomen. GSC Den IJzeren Man ontstond enkele jaren geleden uit de buurtwerking en is intussen een vaste waarde geworden voor de buurt, met als uitschieter de organisatie van de Gooikse Buurtencross, die – als alles goed gaat dit jaar zijn vervolg krijgt op 12 november 2011.

Maar de ultieme droom van de buren van Emile is nog steeds om ooit een buurtfeest te kunnen organiseren in een echte spiegeltent, zoals dat destijds aan café Boerenrust bij Jeannie en Marcel tijdens ‘kermis te Goteringen’ het geval was.

In afwachting daarvan zullen we het spaarvarken van de buren van Emile nog wat proberen ‘bijmesten’.

We kijken nu alvast uit naar Pinksteren in 2012

Groeten

Gunter

buurtfeest

Hallo buur van Emile

Toen we in 2007 het eerste buurtfeest planden, hadden we nooit gedacht dat er zoveel mensen op af zouden komen. Dat was een stimulans om er zeker mee verder te gaan en er een nieuwe traditie van te maken. Een 'dag van de buren', de 'buren van Emile'.

Na het tweede buurtfeest, besloten we om niet weer een heel jaar te wachten en zo kwam het dat we bij 'Jannekes' een toast konden uitbrengen op het nieuwe jaar. De laatste keer was dat zowaar een heuse beproeving omdat Goteringen en omgeving bedekt lagen onder een dikke laag sneeuw en ijs.

Tijdens de zomer van 2009 kwam er op verzoek van enkele kinderen een heuse 'speelstraat'. Drie namiddagen in juli en augustus, een stukje straat 'helemaal voor de kinderen'. Toen de laatste 'speelstraatdag' achter de rug was, waren enkele kinderen behoorlijk teleurgesteld. We kunnen hen nu al vertellen dat er ook dit jaar weer enkele dagen speciaal voor hen zijn voorbehouden.  

Maar voor het zover is, hopen we jullie over een paar weken welkom te mogen heten op het 4de buurtfeest. De voorbereidingen zijn volop aan de gang en er is warmer weer besteld. Dus rest me enkel jullie van harte uit te nodigen aan het Vanreepinghenhuisje.

Groeten,

buur Emile  

knipoog

Een gure avond, koud zoals alleen de 'dorpsoudsten' het ooit eerder hadden gekend. De mensen glijdend op weg naar daar 'waar de ster bleef stille staan'. Het ijs kraakte en de striemende wind joeg over de kale akkers. "Het moet van voor den Grooten Oorlog geleeën zijn" zo hoorde je sommigen fluisteren.

En dan was er Bella. Rustig als altijd, kauwend op het malse hooi. Bella zei niets, dat deed ze nooit. Maar ze keek je aan en je begreep wat ze wilde zeggen: "vandaag ben ik de os". Ze deed dat goed, nam haar rol voluit ter harte. Bella is dan ook van geen kleintje vervaard. Geen sterallures, maar bakken vol talent.

Het was de plek waar de buren zich verzamelden, waar ze elkaar ontmoetten om te toasten op het nieuwe jaar. Een toast ook voor al diegenen die er niet bij konden zijn, om welke reden dan ook.

Er waren ook de 'koningen' van Goteringen.  Zij hadden een lange tocht afgelegd om het nieuwe jaar en het 'kindeke' te komen bezingen. Een uitstekend idee! Hun stemmen kraakten als het ijs dat buiten lag en bij momenten werd een vrolijk "lalalalaa" ingezet om een collectieve black-out op te vangen.

Maar geen nood! Er was nog de nieuwjaarsbrief, met daarin veel goeds voor alle buren en een "dikke zoen van de kapoen". En wie weet - als de akkers weer bloeien en de vogels opnieuw hun beste gezangen laten horen - worden de stemmen gesmeerd en gaat Goteringen 'Classic', 'Jazz' of techno met DJ Emile.

Een fijn 2010 gewenst!

uw 'erebuur' Emile