Over Paëlla, Spaanse snorren en crisis-Bingo

Er was eens ... niet zo heel lang geleden, een weerman. Het was een niet onaardige man, hoewel zijn naam het tegendeel doet vermoeden. Hij tuurde dagelijks naar de sterren en de wolken, bestudeerde nauwgezet de kaarten met hoge en lage druk en verkocht zijn praatjes op de lokale televisie. Dat deed hij ook in de dagen voor die bewuste 'mooie Pinksterdag'. Hij voorspelde een zondvloed en bittere koude, waar zelfs Noah - de man van de Ark - achterover van zou vallen. Voorzorgsmaatregelen werden genomen om de machtige weergoden te trotseren. De Buren van Emile waren er klaar voor.

 

Maar bij het ochtendgloren bleek van een zondvloed geen sprake, althans niet in Goteringen, want in het aandoenlijk ogende Redu goten de weergoden hele emmers over het landschap. Men kan vermoeden dat mijnheer Emile op de één of andere manier zelf zijn invloed heeft laten gelden.     

 

Tegen twaalven druppelden de Buren van Emile binnen. Sangria, Spaanse snorren, Paëlla en de 'Grote Crisis-Bingo' stonden op het menu. Dat voetbalclub Anderlecht die dag kampioen werd, was slechts een de voetnoot in de geschiedenis van Goteringen en omgeving. Van de Paëlla van De Bootsman werd met smaak gesmuld. 

 

Hoewel deze zevende editie een sobere versie was, hield dat de Buren van Emile niet tegen om er een gezellige namiddag van te maken. Onbekende talenten werden ontdekt. De vrouwelijke Toots Tielemans, met name Lutgart en de goocheldames: Arlette, Anita en Simonne toonden hun verborgen gaven. Straffe madammen, moet ook mijnheer Emile gedacht hebben! Maar het waren Seppe en Michelle die met de crisisprijzen gingen lopen.

 

Het buurtfeest anno 2013, was ook de ideale gelegenheid om het 'buurtbord', geschonken door de gemeente Gooik, te onthullen. Het zal binnenkort ook officieel een plaats krijgen in de buurt, zodat passanten kunnen zien dat er "ee nog veil leiven es, in ons beut", aldus Marcel. 

 

Buren van Emile (Nieuwblad)

 

Het meest verrassende nieuws kwam echter uit een heel andere hoek. Want zo bleek ... de Buren van Emile wonnen 3x goud met Tuur & Jeanine, Rita & André en Godelieve & Stor. Zij doorstonden moeiteloos de dopingcontrole. Jeanine is echter nog steeds op zoek naar diegene die het nieuws de wereld instuurde. 150x hoera en een foto in de krant (3x goud bij de Buren van Emile), dat was het minste wat we hen konden aanbieden bij deze gelegenheid.  

 

Enkele Buren van Emile, samen met de gouden feestelingen

Namens mijnheer Emile,
groeten en tot binnenkort, als de Buren van Emile weer van zich laten horen. 

NieuwjaarsBrunch

Liefste Buren van Emile

 

Van het oude jaar rest enkel nog de herinnering aan hoe het was, verhalen die stilaan legenden kunnen worden, een 'stapel' foto's ook en misschien zullen archeologen over honderden jaren restanten vinden die hen een blik gunnen op datgene wat we hier hebben uitgespookt. Dan leren ze dat volk van Goteringen en omgeving kennen, worden bouwprojecten stilgelegd voor bodemonderzoek, schrijven wijze mensen essays en dikke boeken en wordt in scholen verwezen naar die bijzondere plek, in de schaduw van de Kesterheide. De plek waar ooit de Romeinen passeerden, maar 'ten dezen tijde' bewoond door de Buren van Emile. Of het ooit zover zal komen is allicht niet erg waarschijnlijk, maar als die slimme mannen van de toekomst iets moeten weten over ons, dan hebben we er toch voor gezorgd dat de 'saaie' geschiedenisboeken opgefleurd kunnen worden met anekdotes en verhalen over Schotse lieden, Cowboys en Cowgirls, over Buurtencrossen, over de plek waar het Wit-Blauwe nog een plek heeft, over prinsen Brunches en prinsessen (uit 'den hof'), 'kappellekes' en bakovens. Dat alles alsof die Oude Romeinen altijd hier zijn gebleven, maar dan wel in de 'vredelievende versie' en met een 'goeiendag' die vandaag een andere betekenis heeft dan in de geschiedschrijving van weleer.

Op zondag 13 januari in het jaar 2013 na Christus, hebben we alvast een nieuwe voetnoot toegevoegd aan die 'Kleine geschiedenis van de Buren van Emile': een brunch en een toast op het nieuwe jaar. Een jaar waarvan we hopen dat het voor elk van de Buren warm en deugddoend mag zijn, waar buren elkaar mogen tegenkomen, waarvan we op 31 december kunnen zeggen: 't was de moeite!

 

Van harte, namens mijnheer Emile

Gunter

Voor wie het nog niet gezien zou hebben: de link naar de foto in Het Nieuwsblad > Brunch met de 'Buren van Emile'